Δεν σχετίζονται οι θεραπείες γονιμότητας με αύξηση του κινδύνου για γυναικολογικούς καρκίνους.
Συμβουλές για επίτευξη εγκυμοσύνης Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε θεραπείες γονιμότητας δεν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών, της μήτρας ή του μαστού, σύμφωνα με μεγάλη βρετανική μελέτη.
Στην τεχνολογία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, η οποία περιλαμβάνει φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών και γονιμοποίηση in vitro, οι γυναίκες εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα ορμονών, τα οποία συσχετίσθηκαν με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού, της μήτρας και των ωοθηκών. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου, τα αποτελέσματα προηγούμενων μελετών σχετικά με τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στο αναπαραγωγικό σύστημα γυναικών που έχουν υποβληθεί σε θεραπείες γονιμότητας είναι αντιφατικά.
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal Με αυτό το δεδομένο, μελέτησαν στοιχεία 255.786 γυναικών μεταξύ του 1991 και του 2010 και εντόπισαν μια μικρή αύξηση του κινδύνου εμφάνισης μη επεμβατικών όγκων μαστού και ωοθηκών, αλλά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτός δεν οφείλεται στις θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, αλλά σε υποκείμενα χαρακτηριστικά των γυναικών που αύξαναν τον κίνδυνο.
Για τη μελέτη αυτή, που κατά τους ερευνητές είναι μακράν η μεγαλύτερη που έχει διεξαχθεί για το συγκεκριμένο θέμα, χρησιμοποίησαν αρχεία από τη βρετανική Αρχή Ανθρώπινης Γονιμοποίησης και Εμβρυολογίας. Αφού εντόπισαν όλες τις γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, κατόπιν συνέδεσαν αυτές τις πληροφορίες με τα εθνικά αρχεία για τον καρκίνο.
Αποτελέσματα θεραπειών γονιμότητας Οι γυναίκες παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο για 8,8 χρόνια. Η μέση ηλικία κατά την πρώτη θεραπεία ήταν τα 34,5 και οι γυναίκες είχαν κατά μέσο όρο 1,8 κύκλους θεραπείας. Στο 44 τοις εκατό αυτών η υπογονιμότητα οφειλόταν σε τουλάχιστον ένα γυναικείο παράγοντα, όπως η ενδομητρίωση, στο 19 τοις εκατό ήταν ανεξήγητη και στο 33 τοις εκατό οφειλόταν σε ανδρικούς παράγοντες, όπως ο χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων.
Σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, οι ερευνητές δεν βρήκαν γενικά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού ή διηθητικού καρκίνου του μαστού που να σχετίζεται με τη θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Αυξημένος κίνδυνος μη επεμβατικού καρκίνου του μαστού βρέθηκε σε 1,7 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα και συσχετίστηκε με τον αυξανόμενο αριθμό κύκλων θεραπείας. Ο απόλυτος κίνδυνος καρκίνου των ωοθηκών – επεμβατικοί και οριακής γραμμής όγκοι – ήταν 5 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα, ποσοστό 0,005%.
Επιπλέον, οι ερευνητές δεν βρήκαν γενικά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου της μήτρας. Ποια είναι η επίπτωση των γυναικολογικών καρκίνων σύμφωνα με την ESMO Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Παθολογικής Ογκολογίας (European Society for Medical Oncology – ESMO) είναι ένας οργανισμός με επίκεντρο την ογκολογία. Αριθμεί πάνω από 20 χιλιάδες επαγγελματίες ογκολόγους σε περισσότερες από 150 χώρες. Οι κατευθυντήριες οδηγίες της αποτελούν σημείο αναφοράς για τους επαγγελματίες υγείας στο συγκεκριμένο χώρο αφού στόχος της εταιρείας είναι και η συνεχής εκπαίδευση αλλά και έγκυρη πληροφόρηση των μελών της.
Η ESMO λοιπόν αναφέρει ότι η συνολική πιθανότητα για μια γυναίκα στην Ευρωπαϊκή Ένωση να αναπτύξει καρκίνο των ωοθηκών κατά τη διάρκεια της ζωής της κυμαίνεται μεταξύ 0,64 και 1,6 τοις εκατό, ποσοστό που δεν αυξάνεται μετά την εφαρμογή θεραπειών γονιμότητας.
Όσον αφορά τους καρκίνους μαστού και ενδομητρίου, παρότι η μακρόχρονη χρήση οιστρογόνων και/ή θεραπειών ορμονικής υποκατάστασης όντως αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισής τους, η ESMO δεν συγκαταλέγει πια τις θεραπείες γονιμότητας στους παράγοντες κινδύνου για κανέναν από τους δύο.