Διάγνωση της Κυήσεως
Η διάγνωση της εγκυμοσύνης βασίζεται στις πληροφορίες από το ιστορικό της γυναίκας, στα ευρήματα από την κλινική εξέταση καθώς και στις παρακλινικές και εργαστηρακές εξετάσεις. Την εγκυμοσύνη υποπτευόμαστε σε κάθε γυναίκα που βρίσκεται στην αναπαραγωγική ηλικία και αναφέρει απότομη διακοπή της περιόδου.
- Ιστορικό & Υποκειμενικές Εκδηλώσεις
- Αντικειμενικά Σημεία και Ευρήματα από τα διάφορα συστήματα
- Παρακλινική και Εργαστηριακή Διάγνωση της Κύησης
- Υπερηχογράφημα
- Βιοχημικός Έλεγχος
- Διαφορική Διάγνωση της Ενδομήτριας Κύησης
Οι συχνότερες μεταβολές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παρατηρούνται από το δέρμα, τους μαστούς, την κοιλιά και τα γεννητικά όργανα της εγκύου, ενώ γίνονται αντιληπτοί και οι εμβρυϊκοί παλμοί.
Δέρμα
Από τις πιο συχνές μεταβολές του δέρματος στην εγκυμοσύνη είναι το μητρικό χλόασμα, λόγω της συμμετρικής εναπόθεσης μελανίνης στην περιοχή του προσώπου γύρω από το στόμα και τις παρειές. Επίσης, εναπόθεση μελανίνης παρατηρείται στη λευκή γραμμή και στα έξω γεννητικά όργανα. Αλλες μεταβολές στο δέρμα των εγκύων είναι οι ραβδώσεις που παρατηρούνται στα κοιλιακά τοιχώματα, στους γλουτούς και στους μαστούς.
Μαστοί
Παρατηρείται υπέρχρωση της θηλής και της άλω και διόγκωση των φυματίων του Montgomery. Επίσης, υπάρχει διόγκωση και ευαισθησία των μαστών, ενώ με έκθλιψη της θηλής διαπιστώνεται η έξοδος παχύρρευστου κιτρινωπού εκκρίματος.
Γεννητικά όργανα
Διαπιστώνεται υπεραιμία των εξωτερικών γεννητικών οργάνων και των βλεννογόνων του κόλπου και του τράχηλου της μήτρας. Ο τράχηλος γίνεται μαλακός και οι βλεννογόνοι του κόλπου και του τράχηλου παίρνουν μια ερυθροκύανη χροιά. Με την γυναικολογική εξέταση προσδιορίζεται το μέγεθος και η σύσταση της μήτρας.
Κοιλιά
Παρατηρείται αύξηση του μεγέθους της κοιλιάς, τη 12η εβδομάδα η μήτρα ψηλαφάται στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα πάνω από την ηβική σύμφυση και αυξάνεται βαθμιαία σε μέγεθος ανάλογα με την ηλικία της κύησης. Στις πρωτότοκες η διάταση της κοιλιάς μπορεί να είναι λιγότερο εμφανής απ’ ό,τι στις πολύτοκες.
Καρδιακοί παλμοί του εμβρύου
Η ανίχνευση της καρδιακής λειτουργίας του εμβρύου με τους υπερήχους είναι δυνατή από την 5η εβδομάδα της κύησης, ενώ η ακρόαση των καρδιακών παλμών του εμβρύου, με τη βοήθεια ειδικών συσκευών, που χρησιμοποιούν το φαινόμενο Doppler, είναι δυνατή από τη 10η εβδομάδα. Φυσιολογικά οι καρδιακοί παλμοί του εμβρύου έχουν συχνότητα που κυμαίνεται από 120-160 κατά λεπτό. Αλλοι ήχοι που ακούγονται είναι το φύσημα της ομφαλίδας, που οφείλεται στην κίνηση του αίματος στα ομφαλικά αγγεία και έχει την ίδια συχνότητα με τους παλμούς του εμβρύου, και το φύσημα των μητριαίων αγγείων, που έχουν την ίδια σύχνοτητα με το σφυγμό της εγκύου.
Οι καταστάσεις που πρέπει να διαφοροδιαγνωστούν από την ενδομήτρια κύηση είναι:
1. η έκτοπη κύηση,
2. οι κυστικοί όγκοι των ωοθηκών,
3. το ινομύωμα της μήτρας,
4 .η δευτεροπαθής αμηνόρροια
5. και η ψευδοκύηση.