Ο χρόνος σταματημένος ανάμεσα στην αγωνία και την ελπίδα. Κάθε συστολή, μια δοκιμασία. Κάθε ανάσα, μια μικρή νίκη. Η Αγγελική , κουρασμένη αλλά αλύγιστη, κράτησε το βλέμμα της στο στόχο. Δεν λύγισε μπροστά στη δυσκολία, δεν παραδόθηκε στην εύκολη λύση. Όχι, δεν θα κάνουμε καισαρική. Θα το παλέψουμε.

Κι έτσι πάλεψε… με ιδρώτα, δάκρυα και ψυχή. Με επιμονή που μόνο μια μάνα ξέρει να έχει. Ώσπου η στιγμή έφτασε και όλα τα δύσκολα χάθηκαν, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Στην αγκαλιά μας, το πιο πολύτιμο δώρο της ζωής. Καλωσήρθες, μικρό μας θαύμα.